สหกรณ์

สหกรณ์และรวมกลุ่มเพื่อการพัฒนาชุมชน

๑.สหกรณ์กับการพัฒนาเศรฐกิจไทย

      เป็นธุรกิจที่มีประโยชน์ต่อการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศเป็นอย่างมากเพราะสหกรณ์เป็นธุรกิจรูปแบบหนึ่งที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานแห่งความเสมอภาคและมีความยุติธรรมหลักการของสหกรณ์ไม่มีการเอารัดเอาเปรียบ ไม่มีการบังคับและไม่มีการแสวงหากำไร

     ๑.๑ ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับสหกรณ์

      สหกรณ์ หมายถึง การรวมตัวกันของกลุ่มบุคคลที่มีจุดมุ่งหมายอย่างเดียวกัน ด้วยความสมัครใจ

ร่วมกันรับผิดชอบและดำเนินงานให้บรรลุจุดมุ่งหมายที่ตั้งไว้

                  

               ๑) ลักษณธสำคัญของสหกรณ์

   ๑.เป็นธุรกิจรูปแบบหนึ่งที่มีการประกอบธุรกิจเช่นเดียวกับธุรกิจอื่นๆ

   ๒.เกิดขึ้นจากการรวมคนและรวมทุนด้วยความสมัครใจ เพื่อร่วมกันช่วยแก้ไขปัญหา

   ๓.มีวัตถุประสงค์ในการดำเนินธุรกิจที่แน่นอน

   ๔.มีการจดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมาย โดยมีฐานะเป็นนิติบุคคล

   ๕.สมาชิกทุกคนมีสิทธิเสมอกัน

   ๖.มีกฎหมายสหกรณ์และข้อบังคับสหกรณ์เป็นแนวทางการดำเนินธุรกิจ

               ๒)ประวัติความเป็นมาของสหกรณ์

 การปฏิวัติอุตสาหกรรมของประเทศอังกฤษในสมัยที่ ๑๘-๑๙ มีการนำเครื่องจักรมาทำงานแทนคน จนทำให้เกิดภาวะการว่างงานและเศรษฐกิจตกต่ำในประเทศอังกฤษ ทำให้คนงานถูกปลกออกจากงาน และผู้ประกอบการรายย่อยต้องล้มละลาย ผลที่ตามมาคือ ความขัดแย้งภายในสังคมการแบ่งชนชั้น

                 ๓)หลักการของสหกรณ์

เริ่มแรกเป็นกฏเกณฑ์ที่สมาชิกร้านสหกรณ์รอชเดลได้ช่วยกันคิดค้น และแนวทางหรือกรอบในการดำเนินธุรกิจให้ประสบผลความสำเร็จและเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ

                    ๑)เปิดรับสมาชิกทั่วไป

                   ๒)สมาชิกคนหนึ่งออกเสียงลงคะแนนได้เสียงเดียว

                   ๓)จ่ายเงินปั้นผลตามส่วนแห่งการซื้อของสมาชิก

                   ๔)จ่ายดอกเบี้ยตามหุ้นอัตราจำกัด

                   ๕)เป็นกลางในลัทธิศาสนา

                   ๖)ขายสินค้าตามราคาตลาด

                   ๗)ส่งเสริมการเรียนการสอน

         ๑.๒ วิวัฒนาการของสหกรณ์ในประเทศไทย

           เมื่อประเทศไทยเริ่มมีการติดต่อค้าขายสินค้ากับต่างประเทศในสมัยรัตนโกสินทร์ เศรษฐกิจของชนบทก็ค่อยๆ เปลี่ยนจากเศรษฐกิจแบบยังชีพมาสู่เศรษฐกิจเพื่อการค้า มีการขยายการผลิตค่าครองชีพเพิ่มขึ้น มีการกู้ยืมเงินจากบุคคลอื่น และต้องเสียดอกเบี้ยในอัตราสูง ทำให้เกิดหนี้สินพอกพูนมากขึ้นเรื่อยๆ จนลูกหนี้บางรายต้องดอนกรรมสิทธฺ์ที่นาไห้แก่เจ้าหนี้ และต้องเช้าที่ทำนาหรือไม่มีที่ดินทำกินในที่สุด

            สภาพการณ์นี้ทำให้ทางราชการคิดหาวิธีช่วยเหลือชาวนาด้วยการจัดหาเงินทุนเพื่อให้ชาวนากู้ในอัตราดอกเบี้ยต่ำ โดยกำหนดวิธีการที่ช่วยชาวนาในด้านเงินทุนไว้ 2 วิธี คือ

            วิธีที่ 1 จัดตั้งธนคารเกษตรเพื่อให้เงินกู้ชาวนา แต่ประสบปัญหาในเรื่องเงินทุนและหลักประกันเงินกู้ ความคิดนี้จึงไม่ประสบความสำเร็จ

            วิธีที่ 2 จัดตั้งสหกรณ์ประเ๓ทเงินทุน วิธีนี้เกิดจากแนวคิดของรัฐบาลด้วยกระทรวงพระคลังมหาสมบัติในเวลานั้นได้เชิญ เซอร์นาร์ด ฮัดเตอร์ หัวหน้าธนคารแห่งมัทราช ประเทศอินเดีย เพื่อเข้ามาสำรวจหาลู่ทางช่วยเหลือชาวนา ได้เสนอว่าควรจัดตั้งไห้กู้ยืมแห่งชาติเพื่อไห้ราษฎรกู้ยืม ส่วนการควบคุมเงินกู้และการจัดเก็บเงินกู้ได้จัดตั้งเป็นสมาคมที่เรียกว่า"Cooperative Society" จึงถือได้ว่าประเทศไทยเริ่มศึกษาวิธีการสหกรณ์ขึ้นในปี พ.ศ. 2457 กระทั่งใน พ.ศ.2458 ได้มีการจัดตั้งกรมสถิติพยากรณ์เปนกรมพานิชย์และสถิติพยากรณ์ ประกอบด้วยส่วนราชการ 3 ส่วน คือ การพานิชย์ การสถิติ และการสหกรณ์